نکند دنیا را آب ببرد، ما را خواب!
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۶۹۹۴۴
نکند دنیا را آب ببرد و ما در خواب غفلت باشیم و متوجه صداهایی که یاری ما را میطلبد نشویم...تنها جایی که شتاب جایز شمرده و بر آن تأکید شده است کار خیر و انسان دوستی است خصوصاً زمانی که عده قابل توجهی از انسانها نیازمند کمک رسانی فوری هستند، همانند هموطنان و سیل زدگان مسلمان سیستان و بلوچستان.
به گزارش ایسنا، الف نوشت: فرق میکند حکایت زندگی انسانی که همواره دغدغه دیگران را دارد و قلبش برای مردم میتپد با کسی که تنها و تنها حال و روز خود و خانوادهاش برایش اهمیت دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حتماً بین فردی که به شکرانه سلامتی، امنیت و نعمتهایی که خداوند مهربان از سر رحمت به او ارزانی داشته است، قصد دارد به دیگرانی که به هر دلیلی نیازمند کمک و حمایت هستند یاری برساند، با آدمی که بی خیال از مردم و اتفاقات محیط پیرامون خود زندگی میکند، فرق هست. به راستی در این دنیای فانی و بیارزش و با این عمر کوتاهی که همچون برق و باد و به سرعت چشم بر هم زدنی میگذرد آدمی را چه میشود که میدود، جمع میکند، حرص میزند، به تنهایی و غفلت میخورد و مینوشد و به کلی فراموش میکند تنها خودش اهمیت ندارد و دیگرانی نیز هستند که باید مورد توجه و عنایت قرار بگیرند. هم اینک باید تصمیم جدی گرفت و خط و سیر زندگی خود را از انسان های بیتفاوت و بیخیال جدا کرد که به قول معروف؛ «بیخیالها به بهشت نمیروند» و «درد بی دردی علاجش آتش است».
جمله بسیار زیبایی به نقل از مرحوم آیت الله بهجت بیان میشود که میگوید: «خوب است انسان اسم خود را در هر کار خیری بنویسد و خود را شریک کند زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد میشود.» و این جمله پیام بسیار زیبایی دارد به نام «خیراندیشی» و «خیرجویی» که گویی تلنگری دائمی برای انسان است که در گوش او چنین نجوا میکند که: تو باید برای تعالی ذهن و ضمیر خود در هر امر خیری مشارکت کنی.
بی شک در هر دوره و زمانی مسائل و چالشهایی در حاشیه زندگی وجود دارد که حضور، مشارکت و همراهی و همدلی ما را برای بهبود شرایط و اوضاع مطالبه میکند. به عنوان مثال در حال حاضر هم وطنان ما در آستانه سال جدید و فصل سرما در استان سیستان و بلوچستان گرفتار سیل ویرانگری شدهاند که خسارات فراوانی به آن ها وارد ساخته است. این که به چه میزان و چقدر انسان کمک میکند یا توان یاری رساندن به دیگران را دارد به نظر من چندان مهم نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که باید روحیه دغدغه مندی، مسئولیت پذیری و کمک رسانی زنده بماند و آداب و رسوم اخلاق مداری و مسلمانی که همانا مهربانی و یاری رساندن به همنوعان است از رونق نیفتد تا این گونه بتوان به دوام و قوام انسانیت و تعالی روح جمعی امیدوار بود.
گاهی باید زیر کاسه و کوزه فناوری بزنیم و همه شبکههای اجتماعی و هر آنچه اعتیاد روحی و فراموشی انسان را به دنبال دارد و ناخودآگاه باعث میشود بسیاری از مهمات زندگی را نادیده بگیرد کنار بگذاریم و با دقت بیشتری به اطراف و اکناف خود و اتفاقات و حواشی آن نگاه کنیم.
نکند دنیا را آب ببرد و ما در خواب غفلت باشیم و متوجه صداهایی که یاری ما را میطلبد نشویم. در همین رابطه امیرالمومنین(ع) میفرماید: «خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.» وقتی که بیشتر افراد جامعه به هم نوعان خودشان روحیه مهرورزی و امدادرسانی داشته باشند یقیناً شرایط کلی جامعه بهبود مییابد و مطلوبیت اخلاق اجتماعی ارتقا پیدا میکند. اینها بذر مهربانی و انسانیت است که افشان میشود و نتیجه اش درختان تنومندی خواهد شد که میوه آن حال خوب در دنیا و عاقبت خیر در آخرت است.
برای همین است که تنها جایی که شتاب جایز شمرده و بر آن تأکید شده است کار خیر و انسان دوستی است خصوصاً زمانی که عده قابل توجهی از انسانها نیازمند کمک رسانی فوری هستند، همانند هم وطنان و سیل زدگان مسلمان سیستان و بلوچستان.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استان سیستان و بلوچستان مرحوم آیت الله بهجت سیل جنگ غزه اقیانوس آرام کاخ سفید آمريكا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۶۹۹۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه دختر امام خمینی در خارج از کشور مشغول چه کاری است؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»